BEZORGER GEZOCHT We zijn op zoek naar bezorger(s) voor de parochiebode. Het gaat om o.a. de volgende straten die in de buurt liggen van Desteijnstraat, Cartilstraat, Grachtstraat O.L.Vrouweplein etc. Het zullen ongeveer 300 adressen zijn, men ontvangt hiervoor een kleine vergoeding. Hebt u Interesse? Laat het dan de parochieassistent weten (06 505 44 105)!

KINDERKERK VOERENDAAL            volg haar op Facebook!

MAANDAG 20 JANUARI            19 uur  Eucharistie                  WOENSDAG 22 JANUARI            19 uur  Eucharistie             VRIJDAG 24 JANUARI            19 uur  communiedienst        ZATERDAG 25 JANUARI            18.30 eucharistie met Tutta Musica      ZONDAG 26 JANUARI            10.30 eucharistie met 'de Naate'

Floor had het zo in zich. Als ze op het strand lag dan keek ze naar de wolken. Maar Floor zag geen wolken. ‘Kijk, mamma, zie je dat, dat is een auto!’ En ‘kijk’, ze wees naar de wolk daarnaast, ‘dat is een oliebol.’ ‘En daar, een schaapje, wat lief.’ Floor kon in de wolken de hele wereld zien en dat is een kunst. ‘Kijk, wat grappig, daar gaat Donald Duck!’ En als Floor een bord stamppot voor zich had dan zag ze geen stamppot maar een landkaart. ‘Kijk, riep ze, wat een hoge berg. Dat is de berg van kabouterland.’ Ze pakte de achterkant van de vork en kliefde een spleet door de stamppot. ‘Kijk dit is een rivier.’ Met beide handen pakte ze haar glas water, tilde het op, maar mamma was haar voor. ‘Floor, niet spelen met het eten.’ Mamma begreep zulke dingen niet. Floor wilde best eten, maar de berg van kabouterland was lekkerder dan stamppot, zeker als er water door stroomde. Op de slaapkamer zag floor een beer op het behang. Pappa zag een vochtplek maar een beer is mooier. En soms, als het donker werd, dan hoorde Floor de beer zachtjes brommen. Floor zag niet alleen wat de dingen waren, maar ze zag ook wat ze konden zijn. Floor keek met fantasie. ‘Ik ga met de poppenwagen wandelen’, riep Floor. ‘Ja, maar niet de straat uit.’ Toen Fleur terug was van haar rondje schrok mamma zich rot. ‘Wat heb jij in de wagen?’ ‘Dat is mijn baby!’ zei Floor blij. Floor had onder de heg een poesje gevonden en ze had het in de kinderwagen gezet. ‘Maar Floor, dat is niet van jou.’ ‘Maar het is ziek en het wilde bij mij zijn.’ Als het aan Floor lag dan zou de wereld voor mooier zijn. De lucht vol oliebollen; zielige poesjes en hondjes in een warm huis; zwervers van de straat en lieve beertjes op het behang. Maar het zal nog even duren voordat het aan Floor ligt!