|
WERKEN VAN BARMHARTIGHEID
VORMELINGEN
Theeceremonie en trommelen met Abakoula uit Niger. Abakoula is een Toeareg. Hij zal die avond ook vertellen over zijn project in Niger om mensen daar te helpen aan schoon drinkwater. (zie www.aman-iman.nl)
Simple Picture Slideshow: Could not find folder /home/parochie/domains/parochie-voerendaal.nl/public_html/images/vreemdelingen Deelnemers aan 'De werken van Barmhartigheid' (maatschappelijke stage) koken, eten en praten met Narges uit Iran.
BARMHARTIGE SAMARITAAN ANNO 2013
De vormelingen geven een eigentijdse versie van de parabel van de Barmhartige Samaritaan. Hieronder de filmpjes van vorige jaren.
|
|
JONGERENPASTORAAT
WAAROM JONGEREN-PASTORAAT? Er zijn minstens twee goede redenen om aandacht te schenken aan jongerenpastoraat. Een goed contact tussen parochie en jongeren is niet vanzelfsprekend. Bij kerkmensen heerst dikwijls het idee dat de jongere generatie voor het geloof toch al verloren is. Bij jongeren kan de indruk bestaan dat het over zaken gaat waar zij volledig buiten staan. De toekomst van de kerk staat op het spel als zij geen contact meer heeft met jongeren. Daarom stellen we onszelf twee vragen: Wat valt er vàn de jongeren te leren en wat willen we áán hen leren? WAT LEREN WE VAN HEN? Jonge mensen zijn gedoopte christenen. Ze zijn geschapen naar Gods beeld. Ze hebben in het verstaan van het leven iets oorpspronkelijks. Ze zijn soms minder gehecht aan materiele zaken. Ze beleven de werkelijkheid makkelijker als een avontuur en als veranderbaar. Jezus gaat in het evangelie zover dat hij de volwassenen voorhoudt: ‘Als jullie niet wat meer op de kinderen gaan lijken, zul je Gods Rijk niet kunnen zien.’ Een gemeenschap die niet nieuwsgierig is naar wat er in de harten van jongeren omgaat, mist veel wezenlijke inzichten. Het is een uitdaging voor de kerk om de eigen overtuiging zo te vertellen dat ze door jongeren wordt verstaan. WAT LEREN WE AAN HEN? Jongeren zijn mensen aan wie we een traditie willen doorgeven. De kerk behoedt een boekvol heilige verhalen en jaar vol feesten die geloof, hoop en liefde dragen. Die waarden gaan verloren in de geschiedenis als we geen jongeren vinden die daar warm voor kunnen lopen. Om jongeren iets over te dragen moet er eerst een relatie bestaan en wederzijds respect. Gods Geest woont in ieder mens. De kerk wil voor jongeren een gesprekspartner zijn in hun zoektocht naar hun eigen roeping. Zij wil vragen oproepen als: Wie ben ik? Waar kom ik vandaan? En waar ga ik heen? Wat is je plek in dit heelal? Wat is heilig voor je? Hoe ga je om met je duistere kanten? Wat is de zin van je leven? Ook wil de kerk jongeren stimuleren om een positieve bijdrage te leveren aan de wereld. Ze wil hen gevoelig maken voor lijden, armoede en onrecht. De christelijke spiritualiteit kan in hun leven worden verdiept via het sacrament van het vormsel. BELEIDSUITGANGSPUNT Achter ons liggen eeuwen waarin het katholiek zijn vanzelfsprekend was. Iedereen was katholiek. Voor ons, of beter gezegd: om ons heen ligt de werkelijkheid waarin gelovig zijn eerder de uitzondering vormt. Geloof vraagt een heel persoonlijke keuze. In deze situatie kiezen we ervoor om de drempel van de kerk zo laag mogelijk te leggen, maar tegelijk om een ieder die meer vragen en behoeften heeft op spiritueel terrein ook het nodige te bieden. Dit houdt in dat we de jongeren graag willen ontmoeten op hun eigen terrein, spelend, chattend, gamend en dat we hen tegelijk willen uitdagen en prikkelen om de diepere levensvragen te verkennen. Allereerst gaat het erom contact te leggen met jongeren. Don Bosco zei ooit: Zorg dat je bevriend raakt met hen. Dat is de eerste stap. Dit biedt kans om de religieuze behoefte te peilen. Heel wat jongeren zijn in een levensfase waarin zij zich niet willen binden aan enige levensbeschouwelijke of politieke keuze. Ze zullen dat later doen als ze bezig zijn met partnerkeuze en het inrichten van een gezin. Het is van belang dat zij dan goede herinneringen hebben aan de parochie en deze hebben ervaren als een kerk die belangstelling had voor hen als persoon. Maar er zijn er die meer willen. Zij hebben er recht ook dat ‘meer’ ook te krijgen. Bij dat ‘meer’ mogen ook spirituele waarden zijn van buiten-christelijke stromingen. Verkenning van andere stromingen zijn vaak uitstekende omwegen naar jezelf. Jonge mensen moeten hun eigen spiritualiteit vinden. |
